De Centrale As – N356

De route presenteert zich als een hedendaagse, driedimensionale slingerweg die het omliggende landschap laat zien. De vormgeving en inpassing van De Centrale As laten een duidelijk contrast zien, een tegenstelling tussen weg en landschap. Door beide elementen een nadrukkelijke eigen identiteit te geven, wordt de diversiteit van de verschillende percelen benadrukt. Het landschap wordt beleefbaar gemaakt door het doorzetten en aanhelen van de singels en houtwallen tot dicht langs de weg en in de middenberm. Hierdoor rijdt de weggebruiker door de verschillende ‘kamers’ van het gebied en wordt de leesbaarheid en de herkenbaarheid van het landschap versterkt.

Om de sterke identiteit van de weg te accentueren, zijn de kunstwerken in vormgeving op elkaar afgestemd. Door het vastleggen van de vormgeving en de materialisatie van de generieke elementen, zoals tussensteunpunten, randdetails en grondkeringen, is een samenhangende sequentie gecreëerd. Bij het ontwerp van de kunstwerken is enerzijds rekening gehouden met de beleving vanaf de weg en anderzijds met de beleving vanuit het landschap.

Het aanzicht van De Centrale As vanuit de lokale omgeving is eenduidig door strekmetalen schermen voor het brugdek te plaatsen. De kunstwerken hebben een heldere hoofdvorm en gaan door het open materiaal op in het landschap. Vanaf de weg wordt het kruisen van de lokale structuren en het insnijden in het maaiveld juist benadrukt dankzij het (geperforeerde) cortenstaal scherm.Dit scherm geeft De Centrale As een sterke identiteit die aansluit bij het bijzondere landschap dat zij doorsnijdt.

Om lichtvervuiling te vermijden in het nationale landschap, is een integraal lichtplan ontworpen, waarbij het behoud van de donkerte leidend is. Door de duisternis als bijzondere omgevingskwaliteit te koesteren, wordt een nachtelijk beeld gecreëerd waarin De Centrale As zelf niet verlicht wordt maar consequent de lokale wegen worden aangelicht. Door de verlichting te beperken, brengt het lichtplan voor De Centrale As architectuur, natuur, landschap en cultuur samen om de beleving en identiteit van de weg te versterken.

Door gebruik te maken van slimme, innovatieve verlichtingstechnieken en reflectie is de weg verkeersveilig en wordt lichthinder voorkomen. Het contrast tussen licht en donker wordt geminimaliseerd door ’s nachts de verlichting in de tunnel te dimmen, waardoor extra verlichting achterwege kan blijven. Op plekken waar wel extra verlichting nodig is voor de verkeersveiligheid, bijvoorbeeld op rotondes, worden houten lichtmasten geplaatst die het karakter van De Centrale As versterken en de impact van de weg op de Noardlike Fryske Wâlden beperken. Naast het functionele lichtgebruik accentueert de verlichting verschillende herkenningspunten op het tracé waar de weg een iconisch infrastructureel element in het landschap kruist, zoals bij de Doniawei, maar zonder lichthinder voor de omgeving.