Masterplan Slotervaart

Het masterplan bestaat uit 12 bouwblokken met een divers programma van woningen, voorzieningen, zorgfuncties en kantoren. Door de gesloten opzet van het bestaande Kruisgebouw open te breken, ontstaan vier groene binnenhoven die het complex verbinden met de omliggende stad. Zo wordt het gebied opnieuw een open, dynamisch stuk stad en wordt de toegankelijkheid tussen het CVZ Slotervaart en de omliggende buurten verbeterd.

 Het Kruisgebouw uit 1975 vormt het startpunt voor de visie en wordt het kloppende hart van het CVZ. Het gebouw is geschikt gemaakt voor zorgwerken in de onderbouw en zorgwonen in de bovenbouw. De ruimte rondom het Kruisgebouw krijgt een invulling als nieuw woon-werk gebied. Hier wordt circa 80.000m2 bijgebouwd, zodat er een hoogstedelijke gemengde buurt met een hoge bebouwingsdichtheid ontstaat die aansluit bij de ontwikkelingen in de directe omgeving. Het CVZ is onderdeel van een cluster dat deelgebied De Plantijn wordt genoemd. Naast het voormalig Medisch Centrum Slotervaart zijn hier het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, het Nederlands Kanker Instituut, Sanquin en verzorgingshuis Hof van Sloten gehuisvest.

De molenwiekvormige structuur van het Kruisgebouw vormde het uitgangspunt van de transformatie van de wijk. De oorspronkelijk besloten binnenhoven, die de intensieve wisselwerking met de omliggende publieke ruimte bemoeilijken, worden verbonden met de omgeving. Door de tangenten die de geslotenheid veroorzaken te verwijderen, ontstaan vier open binnenplaatsen die uitwaaieren in de vier windrichtingen, omzoomd met nieuw bouwvolume. De ingreep in de structuur kan gelezen worden als een inverse van de molenwiekstructuur: we openen de hoven in de vier windrichtingen en verbinden het complex hiermee met haar omgeving. De gethematiseerde groene hoven hebben ieder een eigen karakter en programma en faciliteren de verbinding van het complex met de omgeving. Hierdoor ontstaat een heldere structuur die recht doet aan de krachtige expressie van het CVZ Slotervaart.

De vier bouwvelden rondom de binnenhoven van het Kruisgebouw worden verdeeld in kleinere blokken om de doorgaanbaarheid van het gebied te vergroten. Langs de Johan Huizingalaan ontstaat een stedelijke wand met een actieve plint. De blokken worden tegen de kavelgrens geplaatst zodat het profiel van de Johan Huizingalaan wordt versmald en meer aansluit bij dat van de Amsterdamse stadsstraat. Aan de zuidzijde van het complex komen woningen aan het water. Door te spelen met hoogteverschillen van de verschillende gebouwen op het terrein ontstaan er mogelijkheden voor terrassen en daktuinen en wordt een extra groene laag toegevoegd aan het maaiveld.